RK Veulpoepers BV was een Nederlandse anarchistische folkband die in 1976 werd opgericht in het Brabantse Hilvarenbeek. Het gezelschap specialiseerde zich in opgewekte folkmuziek met Nederlandstalige, sociaal geëngageerde teksten. De band richtte zich onder meer tegen het Ethisch Reveil van het CDA, de muziekkeuze van Hilversum 3, Shell en kernwapens. Bovendien tegen de Rabobank en de bierfabrikant Stella Artois.

Behalve op feesten en reguliere concerten was de band regelmatig aanwezig bij actiebijeenkomsten.

In 1979 werd de band landelijk bekend met het nummer Den Egelantier, dat ondanks de goede verkoop geen hit werd doordat de band weigerde om ter promotie te playbacken in allerlei televisieprogramma's.

Ook op andere terreinen was de band actief. In Hilvarenbeek stonden de Veulpoepers aan de wieg van jongerencentrum Lieve Hemel (sinds 1986 't Tref) en de Bikse Fiste, een festival waar op een gegeven moment 50.000 mensen op af kwamen. In 1981 werd de Stichting RK Veulpoepers BV opgericht, die bestond uit onderdelen als de Fanfare van de Eeuwigdurende Bijstand, kindertheater Pielekepoep, drukkerij OKZ (Overmorgenklaarzeker?) en uitgeverij Polypoepka in Tilburg. Deze laatste zou na overname door VOF De Kunst verder gaan als Studio Chateau.

Op 5 september 1982 gaf de band een afscheidsconcert in het Tilburgse Leypark. De leden waren hierna actief, al dan niet samen, in allerlei muzikale en maatschappelijke projecten. In Tilburg werden onder meer theater Noorderligt, voorloper van het huidige 013, en café Den Egelantier door de voormalige Veulpoepers opgezet. Een muzikaal project was de band Vloepsuper!. Zanger Zjef Naaijkens had als soloartiest enig commercieel succes.

In 1996 kwam de band in originele bezetting weer even bij elkaar.



'RK Veulpoepers BV'
'RK Veulpoepers BV'
De legende van de
© 2012 Roelino
Veulpoepers 3.0 gaat ‘op streup’!

Al in 1973 begonnen ze als een zootje ongeregeld dat op vele plekken muzikaal plezier bracht, in ’82 stopten ze met een afscheidsconcert voor 35.000 mensen, ze deden een reünie in 1996 en nu in 2012 speelt: Veulpoepers 3.0!

Nu, bijna veertig jaar later, keren ze met vijf oorspronkelijke leden en vijf nieuwe muzikanten weer terug naar het podium en trekken het land in, met het beste uit hun repertoire van Brabantse en Europese folk, protestsongs en feestmuziek. Hun destijds ‘kritiese’ teksten hebben aan actualiteit (helaas) nog weinig ingeboet. Hier en daar hoeft maar één woord te worden veranderd om ook in deze tijd nog te gelden. En aan nieuwe nummers wordt gewerkt!

Bezetting
Vanuit de oude RK Veulpoepers BV spelen mee: Agnes Naaijkens (zang), Lizet van  Beek (zang), Pieter van de Klei (sax, fluit), Harrie van Hoof (gitaar) en Zjef Naaijkens (zang, verhalen). Ze worden bijgestaan door nieuwe muzikanten: Harry Hendriks (snaren, speelt ook bij Gerard van Maasakkers), Herman van Haaren (viool, Metropoleorkest), Jan Jansen (drums, VOF de Kunst), Rinus Raaijmakers (bas, van Maasakkers) en Bart de Win (toetsen, van Maasakkers).

Geschiedenis
De meeste mensen zullen zich de Veulpoepers herinneren in de samenstelling die ze van ’76 tot ’82 gehad hebben: een akoestische frontlinie van veel zang, snaren, fluit, percussie en saxen, ondersteund door bas, drums en toetsen. Ze speelden vaak op manifestaties en demonstraties maar zegenden ook huwelijken in en lieten disco’s dansen op Twee Emmertjes Water Halen en Den Egelantier. Als collectief tilden ze in de regio Tilburg allerlei initiatieven mee van de grond, zoals Bikse Fiste, Fanfare van de Eeuwigdurende Bijstand, Drukkerij OKZ en ze stonden aan de wieg van Theater Noorderligt (nu Popcentrum 013). Ze brachten drie LP’s uit en een dubbel-cd. In 2009 bracht Zjef Naaijkens een boek uit over de legende van de Veulpoepers: Zout bier in Den Egelantier. Zie elders op deze site.